Kenya – Marsabit National Park en Reserve

De stad Marsabit ligt 560 km. van Nairobi. Het is een geasfalteerde weg tot aan Isiolo maar daarna vervolgt een ruig verhard pad voor de resterende 310 km. De stad en het park ligt op de top van een berg die steil vanuit de woestijn omhoog gaat naar 1707 m.. De berg Marsabit is een natuurlijk wonder dat ontstaan is uit vulkanisch vuur en gevormd werd door de mist en heeft zijn eigen klimaat. Elke avond, rond middernacht, stijgt de hete lucht op vanaf de grond in de woestijn die een soort vingers van mist vormen en berg “vasthouden” tot laat in de ochtend.

Ofschoon de lagere hellingen droog en dor zijn, is het hoger geleden gebied en wonderland van kratermeren en moerassen, steile rotswanden, grote bomen zoals de juniper en de podocarpus en een verbijsterende hoeveelheid wild. Bij een van de kratermeren, Lake Paradise, bouwden de wildlife filmmakers Osa en Martin Johnson in 1920 hun huis. Diverse soorten roofvogels bewonen de ruige kliffen en boomtoppen rond Lake Paradise en Sokorte Guda. Een ronde overhangende klif vormt het natuurlijke amfitheater waar de olifanten drinken aan het eind van de middag samen met kuddes buffels.

Ongeveer 63 jaar lang was Marsabit het thuis van Ahmed, de patriarch van het bos.
Hij werd op bevel van de president beschermt tegen stropers die op zijn enorme slagtanden jaagden. Een model van Ahmed staat nu in het National Museum van Nairobi. Zijn nageslacht loopt nu in de bossen van Marsabit onder het toeziend oog van de rangers van het reservaat.

Ook de schuwe grote kudu en andere antilopen worden op de berg gezien evenals leeuwen en zelfs luipaarden. Onder aan de berg, beneden de boslijn woont de Borana stam die op hun kamelen water halen in de “zingende bronnen”. Drie of vier mannen vormen een menselijke ladder in de diepe schachten en met emmers van kamelenhuid het water naar boven halen. Door de liedjes die de Borana zingen tijdens dit werk ontstond de naam “zingende bronnen”.

Marsabit is een vaste stopplaats tijdens de reis van Moyale richting Ethiopië en het begin van de onherbergzame Chalbi Desert , een zware oversteek die moedige travellers moeten maken om Lake Turkana te bereiken. De Chalbi Desert is een schijnbaar eindeloze zandvlakte van 300 km. tot aan de oevers van Lake Turkana waar het vroeger deel van uit maakte. Zelfs vandaag de dag, vormt eens in de tien jaar een stortbui in het regenseizoen,de Chalbi Desert weer een groot ondiep meer.